Dit imposante gebouw is sinds 7 augustus 1989 geklasseerd als Waals erfgoed en is een van de emblematische symbolen van de welvaart van Verviers dankzij de wolindustrie uit de 19e eeuw. Het postkantoor is het werk van de Gentse architect Alphonse van Houtte, die het na vijf jaar werk in 1909 voltooide. Bijna 60 jaar lang was het het epicentrum van de communicatie van de stad. 

De stijl is een mengeling van neogotiek en renaissance, maar ook de 'Vlaamse toets' is zichtbaar. Steen, en vooral steenkleuren, worden veel gebruikt in de gevels: blauwe steen voor alle gebeeldhouwde elementen, zandsteen voor de metselwerkelementen, groene zandsteen uit de Gileppe voor de basis, roze zandsteen uit Andenne voor de verhogingen. Talrijke ornamenten op de gevel, figuratieve versieringen of opschriften, die de verschillende postdiensten aanduiden, herinneren aan de oorspronkelijke functie van het gebouw. Andere verwijzen naar de uitvindingen van de industriële eeuw: gloeilampen, elektrische apparaten, enz. Putti, d.w.z. medaillons versierd met allegorische figuren, completeren deze rijke decoratie. 

Twee ronde en achthoekige torens bovenaan omlijsten het gebouw. De kleinste meet 50 meter. Zijn grotere zus is 80 meter hoog, de hoogste van onze stad. Oorspronkelijk liepen vanuit de verschillende huizen draden naar de top van de toren. 

Om de Salle des pas perdus te bereiken, moet men het majestueuze voorportaal oversteken, waarop twee heraldische leeuwen staan met het wapen van de stad Verviers en de provincie Luik. De begane grond werd gebruikt als postkantoor en de eerste verdieping als telegraaf- en telefoonkantoor. 

Sinds januari 2005, na de voltooiing van de restauratie- en herstelwerkzaamheden, zijn de kantoren van Forem erin ondergebracht.